Homage to Medardo Rosso

silent landscape #2

Σαν χωμάτινος να ΄ναι ο φόβος τελικά.
Μα άφθαρτος.
Και άμίμητος ίσως.

Πάντα ομως πρόκληση, καθώς η δημιουργία
" δι'ελέου και φόβου περαίνουσα την των
τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν'', ανακουφίζει.

silent landscape #1

άσθμα

Φιγούρες μνήμης, σαν ξεπλυθούν στο οξύ και
καθαρό οινόπνευμα (και αυτό στο όνομα της καθαριότητας)
θα δημιουργήσουν άλλες φιγούρες.Ίσως λιγο
πιο αφηρημένες, λιγότερο αναφορικές, εξίσου αρμονικές.
Δεν πρόκειται περι φόνου. Νομίζω.
Αλλά περι δημιουργίας. Ανα-δημιουργίας.

Και αν ο αέρας που τις περιέχει φαίνεται ασφυκτικός,
δεν είναι.
Εγώ ειμαι ασθματική.